Burgers eisen opnieuw het recht op de straat op. Ze zijn verontwaardigd: de kwaliteit van de lucht die hun kinderen op school dagelijks inademen, is ronduit slecht. Ouders bundelen hun krachten en voeren wekelijks, en overal in het land, actie onder de noemer ‘Filter Café Filtré’. Bijzonder is dat deze burgerbeweging niet blijft hangen in de kritiek, maar zelf de daad bij het woord voegt. Geëngageerde architecten ontwikkelen alternatieve ontwerpvoorstellen voor hoe de inrichting van schoolomgevingen anders en beter kan.    → more

Burgers die zelf het initiatief nemen om aan hun wijk te werken. Het lijkt een mooie intentie, die in de praktijk helaas zelden wordt waargemaakt. Muide Meulestede bewijst dat het wél kan! Bewoners vormen de drijvende kracht achter een breed opgezet participatief ontwerptraject waarin de toekomst van de wijk centraal staat. Ze stelden een gedeelde agenda op en maakten concrete actieplannen voor een betere mobiliteit, betaalbaar wonen, lokale economie en klimaat. Nieuwe coalities van burgers, ondernemers, verenigingen en stadsdiensten blijven zich inspannen om deze ambities en acties ook daadwerkelijk te realiseren. → more

A Good City Has Industry, zo luidde de provocerende titel van een tentoonstelling die wij in 2016 in Brussel hadden opgezet. Vijf jaar geleden was dat nog vloeken in de kerk. Hoezo, een stad heeft industrie nodig? Hadden we dan de voorbije decennia niet net ons uiterste best gedaan om de stad te saneren en de oude, verlaten industriële sites om te vormen tot hippe en bruisende stadsbuurten? Wilden we de stad niet net opnieuw leefbaar maken, zonder vervuiling of het gedaver van vrachtwagens? En was onze economie niet onherroepelijk getransformeerd naar een tertiaire economie? Productie, was dat niet iets voor lageloonlanden?      

Bouwen voor Brussel breekt met de wetten van de klassieke architectuurtentoonstelling. Ze toont geen mooie, bijzondere of spectaculaire gebouwen die genoeg hebben aan zichzelf. Ze poneert daarentegen de stelling dat architectuur een hefboom kan zijn om de grote maatschappelijke uitdagingen (zoals demografische groei, mobiliteit, stedelijke economie) aan te pakken. De selectie van internationale, vernieuwende stadsprojecten laat je proeven van hoe het anders en beter kan. Of hoe je met architectuurcultuur Brusselse beleidsmakers kan provoceren en inspireren.    

Open ruimte is van levensbelang. We hebben open ruimte nodig om onze voedselvoorziening en biodiversiteit veilig te stellen. De open ruimte levert ook tal van andere diensten aan onze verstedelijkte samenleving. Ze verzacht de effecten van de klimaatverandering, ze zorgt voor verkoeling, ze voorziet buffercapaciteit voor het tekort of het teveel aan water en is nodig voor de productie van hernieuwbare energie. De open ruimte schenkt ons ook momenten van rust, stilte en beleving die essentieel zijn als tegengewicht voor het hectische stedelijke leven. De voorbije eeuw is de open ruimte in de verdrukking geraakt. We snijden steeds meer open ruimte aan voor bijkomende verstedelijking, voor wonen en werken, voor recreatie of voor infrastructuur. Open ruimte is een schaars goed geworden. In Vlaanderen verdwijnen dagelijks zeven hectare (of tien voetbalvelden) aan open ruimte. Ondanks de ‘betonstop’ – of ‘bouwshift’ – aangekondigd in het Beleidsplan Ruimte Vlaanderen blijven we de open ruimte aan een ijltempo verslinden.  → more